SU KASÎDESİ ÖYKÜNMESİ
Göğe çıksa da döner çünkü sever yeri suÖzellik bakımından insanın benzeri su Bazen olgun bir kişi, bazen ergen bir gençtirUzaklara özlemdir onun baskın duygusu Ne ‘Yapma, etme!’ bilir; ne ‘Dur, otur!’dan anlarGider nere isterse yok bir şeyden korkusu Gökten inse yerlerde yol yapar gönüllereErişi kendir olsa has ipektir dokusu Varlık ondan alsa da bütün güzellikleriHiçbir şeye benzemez tadı, rengi, kokusu Yoldaş oldum üç-beş gün, dedi ki: ‘Ölüm nedir?’Yordu beni sanki bir öte dünya sorgusu Ben sustum, o konuştu, dedi: ‘Yardan ayrılmak!’Sardı beni bu sözün dağlar saran burgusu Yaş yaşadın, gün gördün; sen de bana sorsana:Dostun altın tasında nedir düşman ağusu? Dedim ki: ‘Bayram gelmiş!’; girdabında köpürüpDedi ki: ‘Bize nedir el âlemin yortusu?’ ‘Töremiz yolculuk’ der, koca gökler dar gelirYere inse duramaz göğü özler buğusu Kat önüne al götür başımdaki dumanıKuşatmış dört yanımı karanlığın koyusu Yurdumu bölük pörçük edenlere kızgınımNeden ayrı göğümün batısıyla doğusu ‘Cömert Nil, yeşil Tuna’ içimde bir sızıdırKaç yangında sınandı, vatanımın tapusu Ucu yanık okuntu yollamış gelsin diyeGözünde yaş kalmayan toprakların kurusu ‘Sen, dağlar aşıp geldin, özümü serinlettin!’Der yaylamda esen yel, koşan kurdu, kuzusu ‘Bırakıp gidiyorsun, neden?’ dedim ağladıBitmedi şu gönlünün cevaplanmaz sorusu Tek gerçeği arayan bu yolculuk hep sürerİnsandan daha yaşlı yaratılış koşusu Herkes düşer su gibi oyduğu çukurlaraSahibine tuzaktır ele kurduğu pusu Orta yerde suskunluk, tuş olmuş belli biriDünya denen güreşçi, yere düşmüş havlusu Selam verip sormadan karışmak isteyeniİçerisine almaz ayrı gider tortusu Varlıklar yok olurken kendini birleştirirDamlayken deniz kılar üstün aklı ve usu Beş yüz sene öteden soluğunu söz ettiÖzüme bilgeliğin ulaştı duyurusu ‘Dedi: Ben Fuzuli’yim, söz yurdunun hakanıNeden söz konağımın yıkılmıştır avlusu Suçluymuş her sözümüz, yasakmış avazımızSöyle bana burası hangi hânın korusu?’ El uzattı ustamız ben öpüp başa koydumO yüzden sözlerimde vardır onun kokusu Biz böyle sevdalıyken söz meydanı boş kalmazEl bağlar, diz vururuz; erdemlisi, soylusu Konuşur gönül dili, söz yerine bal damlarDinlersen öğrenirsin nedir işin doğrusu Yürekteki nasıra, gözdeki karanlığaVe tüm kirlere karşı bizden akar duru su Sen de bir damla olup katıl birliğimizeBu şölende sevginin güzel sözdür ordusu Bu şölende sevginin güzel sözdür ordusu… Ayten DURMUŞ