Sevenlerin terk etse, onlar yurduna gider

Sen muhacir kalırsın bulunduğun her yerde

.

Konuşan kalabalık doldursa dört yanını

Yine dersin: “Yalnızım, benim dostlarım nerde?”

.

Sıla gurbet, söz gurbet, bahar gurbet, yaz gurbet

Anlamaz kimse bunu, düşmedikçe bu derde

.

Hüznünün şebnemleri gün ışığı göremez

Donan tebessümlerin gönlüne gerer perde

.

Sarıldığın dert şifa, tüm şifa kederdedir

Bülbül vefa göremez gül kırmızı güllerde

.

Dil susar, göz yerdedir, her gördüğün perdedir

Sadakat Anka’sının adı kalır dillerde

.

Umutların tükenir, baş düşer, bel kırılır

Eğer halden anlamaz yakın olmuşsa bir de

.

Seslenirsin bunları anladığın demlerde:

“Neredesin ey ölüm! Yetiş, nerdesin nerde!”