Ayten DURMUŞ

Ateş almaz çıralardan

Şifa bulmaz yaralardan

Yollarımı tutma artık

Gidesim var buralardan!

 

Anlar idim ben her dilden

Diken battı cümle gülden

Usandım her türlü halden

Gidesim var buralardan!

 

Çok daraldım, çok bunaldım

Soluğumu derin aldım

Yar başında yolsuz kaldım

Gidesim var buralardan!

 

Sordum kendime: ‘Ben neyim?’

Cevap verdim: Ne bileyim?

İsteğimi söyleyeyim

Gidesim var buralardan!

 

Rüzgârları nazlı esen

Gönül kırıp incitmeyen

Bir yer olsa değer bilen

Gidesim var buralardan!

 

Dedin: ‘İşte kızın, oğlun

Niçin eli sarsın kolun?’

Bittiğini gördüm yolun

Gidesim var buralardan!

 

Beni köprü sayıp geçin

Parçalandı sağlam perçin

Çay içecek bir dost için

Gidesim var buralardan!

 

Hasat emeğime değmez

Gönlüm buna boyun eğmez

‘Kal!’ desem beni dinlemez

Gidesim var buralardan!

 

Kuruduysa akan dere

Ben de bilmiyorum nere

Vefa bilen denizlere 

Gidesim var buralardan!

 

Konuşmadan anlayana

Ben ağlarken ağlayana

Aşk ırmağı çağlayana

Gidesim var buralardan

 

Sakın deme: ‘Gitme, dur, kal!

Yaşadığın her şey masal!’

Sonu olsa dört kollu sal

Gidesim var buralardan!