Severim ayranı tasta içmeyi
Dayısı olmayan köprü geçmeyi
Asrın putlarına kefen biçmeyi
Küfre isyan eden dili severim.
Nasıl aydınlatsın ışığı mumun
Şanlı yük üstünde güçsüz omzumun
Yoksulun, yetimin, garip mazlumun
Ellerinden tutmuş eli severim.
Dosdoğru yol varken eğri gidemem
İnsan putlarından ilah istemem
Şu bozuk yollara sırat diyemem
Kur’an’da söylenen yolu severim.
Örümcek ağından yuvalar kurma
Sana zulmedenin halini sorma
Kulluk isteyenin semtine varma
Yalnız Rabb’e bağlı kulu severim.
Dağlar dar gelir de nefes almazsam
Ovada dinimi konuşamazsam
Şehirde putlardan yol bulamazsam
Tevhidi yaşarsam, çölü severim.
Bana ne, onların mülkü fazlaymış
Hisseler, senetler, tapu gırlaymış
Rabb’imin sevdiği yolda harcanmış
Altın şöyle dursun, pulu severim.
Çözüm iflas edip, bittiği zaman
Küfür sağnak inse, kopsa bir tufan
Rükusu bir ömür Rabb’ime olan
Küfre bükülmeyen beli severim.
Konuşursam eğer, sustururlarmış
Hani hak, özgürlük palavralarmış
Beni ağlıyorken yalnız koymamış
Şebnemle süslenmiş gülü severim.
Bunların hem Çan’ı, Kaya’sı varmış
Hakkımda tutulan dosya kabarmış
Beni öz yurdumdan kovacaklarmış
Ben de beni seven ili severim.