İyi ki şöyle olmamış

Diyorsun bugün bazı şeylere

İşte şimdi olmayanlar

Sonraki keşkelerden koruyor seni

Sen bilmiyor ısrar ediyorsun

İsyan ediyorsun, etme

 

Uzun geceler başladı yine

Bekleyelim başaklar ne verecek

Sap, saman, buğday ayrılır bir gün

Hakikat adına niyet alanlar bilir

Yapılanlar değildir her zaman yazılanlar

Kalem de dil gibidir, eğilir.

 

Yeter artık ben bir hekim değilim

Herkese dost olmak zorunda değilim

Bir mezarlık değilim yeter artık

Nefesimi bir kez de kendim için alayım

Kendim için ağlamaya utansam bile

Bırakın da yetimlerle kalayım

 

Nasıl kurtulur insan

Sevdiği kötü huyundan

Çiçeklerin toprağını havalandırdım

Dağıttım yine ortalığı alt üst her şey

Fakat yine dağılmadı kafam

Dilimde bitmez acı, gönlümde bir bulantı

 

İnsan zor geçit bunu anladım

Sesten çok sözü sevdiğim bir gerçek

Onun kadar sessizliği de severim fakat

Sükûttan fazla şeye muhtaçtır insan

Bu yüzden gözlerim arıyor seni

Bu yüzden yine içime çöküyorum

 

Evet, aşk çok şeydir

Belli bu, bilenler bilir

O da ya hastadır döşekte

Ya tabut içinde gelir

Olur da bir Zümrüdüanka düşerse bahtına

O da kaderin önünde eğilir.

 

Bir selle geldi herkes benimle beraber

Kimisi köpüktür kimisi çerçöp

Bir kenara vurmayı yeğler çoğu

Ben kalırım geride aynı aşkla

Çok şeye isyan eden, direnen, dayanan

Sözünden dönmeyen kişilerle beraber