Kayıp rüyalarım var, var mı alan?

Uzun zamandır derin uykularda kalmış

Uzun zamandır görülmemiş

Baldan tatlı, zemzemden berrak

Kevser misin mübarek

Var mı alan, kayıp rüyalarım var?

 

Kayıp rüyalarım var, var mı alan?

Ben de yok sanırdım böyle rüyaları

Hiç görülmedi, görülemez sanırdım

Yollar hep böyle çıkmaz

Geceler zulmet, uykular ölüm sanırdım

Var mı alan, kayıp rüyalarım var?

 

Kayıp rüyalarım var, var mı alan?

Dedim: Uyanıklık, gözyaşı-kahır

Yollar, bukağılı zincir değilmiş

Kâinat tebessüm etmez sananlar

Ben de yeniden hatırladım

Var mı alan, kayıp rüyalarım var?

 

Kayıp rüyalarım var, var mı alan?

Çok emek verdim, dua ettim, ağladım

Uykum, uyanıklığım bir oldu uğruna

Bunun için beni bir tutman yanlış olur

Babasının soyadını bozdurup yiyenlerle

Var mı alan, kayıp rüyalarım var?

 

Kayıp rüyalarım var, var mı alan?

Dudak büksün, rüya yormayı bilmeyenler

Ben gördüm, güneş parçalandı

Ve göklere o kelime yazıldı, ağladık

Bu hicrana bakarak o günden beri dedim:

Var mı alan, kayıp rüyalarım var?

 

Kayıp rüyalarım var, var mı alan?

Diyerek ben çıktım kendi kuyumdan, sen çıktın

Ama beraber gülümsemeli değil miydik?

Bekliyorum, gönüller dolusu müjdeli haberler

Gönüller dolusu sevdalılar desinler:

‘Ey aşkın tüccarı! Kayıp rüyalarını almaya geldik.’

 

KAYIP RÜYALARINI ALMAYA GELDİK.