Bu gönlümün eskici dükkânı

Gir bak bakalım

Sen var mısın orada

Ey sevdayı sele veren

Ey kapısız evler yapan

Ey giderken ardına bakan…

 

Uğursuz bir tırpanın önünde

Biçilirken hepimiz

İçimden yürüyüp giden

Yolcular silsilesiyle gittin

Bir asalet yükleyip acılarına

Kederlenmenin anlamı nedir?

 

Hayat bu, her şey yerinde kalıyor

Götürmüyor yanlışları doğrular

Azaldım yine içimde

Bir şey söyle, çoğalt beni

Sökül ve dikil, çık yola

Sakın ağlama giderken

 

Beni kurtarma hiçbir kederimden

Hadi sen git, kıtalar kurtar

Devrimler yap, savaşlar çıkar

Yanacaksak yanalım

Öleceksek ölelim

Her gün ölmekten iyidir, bilirim

 

İçimden koptu önce içim

Dedim ki: Şimdi nereye gidersen git!

Artık ne doğulu ne batılıyım

Bulunduğum yerli de olamıyorum

Gönlüm yine yola düştü

İsyandayım, durdursun biri beni

 

Beni atın bir yağmurun altına

Islanayım bir sokak kedisi gibi

Kıvrıldığım bir kapının dibinde

Bir ayak beni tekmelemesin

Sürüneyim çamurlarına

Bir lokma ekmekle sevineyim

 

Gözlerinde gördükçe kendimi

Sana bir emperyalist gözüyle bakamam

Kendini dünyanın merkezi sananlara

Sevgimin kapitülasyon hakkı da yok

Onun için hakkı var ellerimin

Ellerini yeni baştan tutmaya

 

Kendimden hicret ettim arama beni

Ne bulursan bulduğun da

Hükümsüzdür, bilesin.

Bir aşkın peşinden nereye kadar gidilir?

Söylemediler bana, anlatmadılar

Dediler ki: Bunlar yaşandıkça bilinir

 

Aklımda izi kalmış gözlerinin

Çıkartıp astım duvara

Çivisi çıktığından dünyanın

Düzen tutmuyor hiçbir şey

Düşüyor ellerime ne varsa

Eskici dükkânımın kapısında