I

Ben aşkın olduğu bir dünyaya inanmak istedim

Biraz da merhametin

Bırak, dağınık kalsın

Derlenip toparlanmasın

Ufuklar, arzular, hırslar

Yarım hayaller, çeyrek zaferler

Ne oluyorsa aşktan oluyor

Ya da ne olmuyorsa aşktan olmuyor

Derleyin, toparlayın sözleri

Fiyakalı olsun şöyle

Sanki sizden önce kimse

                        dememiş gibi

Kullanmamış gibi birkaç bin yıllık

                                       kelimeleri

Altına adınızı ekleyin, patent hakkı

                                    isteyin hatta…

Sen, bu kelimeler için kime ödeme yaptın

Aşksızsın ve hırsızsın, ne çalarsan

                        da miras malım diyorsun

Hâlbuki baban, babasını saklamış bir soysuz

Sen de isyankâr bir yurtsuzsun

Boyun büküp ne diyorsun öyle

İstemiyorum, ötelerdenmiş gibi konuşmanı             

İstemiyorum, hedefsiz buğulu bakışları

İstemiyorum, feleğin çemberinden

                                   çok geçmiş edaları…

II

Oturuyor ve bekliyorum

Kalkıyor, bekliyorum

Yürüyor, bekliyorum

Duruyor, bekliyorum

Uyuyor, bekliyorum

Uyanıyor, bekliyorum

Sense ey hasretim!

Sen, düşlerimde bile gelmiyorsun

Ben seni deliler gibi özlüyorum

İğde çiçekleriyle leylakların kokusunda

Ben, aşkın olduğu bir dünyaya inanmak istiyorum

 III

İnanmak hiç zor değildi esasen

Süslü üç beş kelime

Her tondan pembe gözlük

Ve hayaller, hayaller, hayaller…

Hani nerdeler

Şimdi sanki altımda hasır

Kamışlardan örülmüş bir evim var

Gönlüm her yağmurda ıslanır

Ne çatım var, ne duvar.

İşte onun için ellerim titrer bazen

Gözlerime eşlik etmek için

Ama dizlerim titremesin diye

Yere sağlam basarım

Düşmeyeyim, dik duran olmaz diye

Düşersem eğer düşerken

Sen yanımda olur musun?

Ya da küsüp gider misin?

Hüzzam makamının naz perdeleri

Biraz öfkelendi, biraz celalli diye

Git istersen, git; daha dönme geriye

Git, gidebildiğin kadar git

Öfke dolu, acı dolu, aşk dolu

Giderken de hep beni suçla e mi?

Gördüğün güne lanetler oku, mesela

Karşına çıktığım her yola ah et

‘Keşke milyon kere ölseydin.’de

Diyebilirsin, münasiptir, hakkındır.

IV

Lakin sen hiç bilmedin benim öldüğümü

Son duama da gelmedin

Görmedin mezar taşımı

Okşamadın, sevmedin…

Sana mutluluk haberimi getiren kuşlar

Doğru söylüyordu tabi ki

Sen görmedin ne kadar mutlu olduğumu

Kendimi bıraktığımı aşkın kollarına

Benim her gün Kevserler içtiğimden

                        haberin olmadı tabi

Ve Kevser pınarlarında ağladığım dan da

Olan oldu, geçen geçti şimdi

Neyin hesaplaşması olacak

                           bu saatten sonra

Ben herkesin terk ettiği bir çınar

                                   gibiydim

Büyüdüm, topladım gölgeme

                                   bağrı yanıkları

Ferhat’ı, Şirin’i, Aslı’yı, Kerem’i…

Leyla ile Mecnun, randevumuz var

Önceden haberimiz olsaydı, gelirdik, dediler

Ben kendimi, o ikisinin yerine koydum

Bu cezbe, bu secde, bu çılgınlık

                                   bu teslimiyet ondan

Bu duvardan duvara vuran sarkaç

Bırakmıyor ellerimi ne yapayım

Ah, derimi yüzseler de davacı değilim

Ben post bile olamam

Beni ayağa kaldırın

Kaldırın beni ayağa

Daha yapacak çok işim var

Daha başladığım bir sürü şey yarım…

V

Geldin mi, gel ey hüzün!

Okşa yavaş yavaş saçlarımı

Usul usul konuş bir ninni gibi

Hasretlerime sar beni, uyut

Kâbus ya da güzel düş, ne çıkarsa bahtıma

Belki biner giderim tahta atıma…

VI

Hüzün de okşanmak ister

Hüzün de küser, kırılır, incinir

Yalvartmak ister

Ben teslim olurum

Bağlar ayaklarıma, ellerime ne varsa

Bilmem suya düşsem, dibe mi çekecek bunlar

Ya da atsam, seyrederken bir uçurumdan

Uçar gider mi?

Yoksa anlar da belki kıy(a)metimi

‘Ben sensiz ne yaparım.’der mi?

Bilse sessizliğimin sebeplerini

Bir yılan gibi deri değiştiremeyişimin

Nasıl da canımı yaktığını

Belimi büktüğünü…

Bilmezler, bu dik duruşum ondandır

Sen de bilmezsin yoksulluğumu

Yutkunuşum neyedir?

Anlamadın, anlamazsın bilirim

Tüm iştahın birkaç porsiyon

Çiğ börek, çiğ et, çiğ söz…

Ben ölmeyip de ne yapayım

Öldürmeyip de ne yapayım

Yan yana durabilmek için

Geri geri gitmeyip de ne yapayım

Mekân ve zaman telakkim bozulmuş

Başımın dönmesi bu yüzden

Gönlümdeki gençlik, doğduğum

                                   zamana inat

Aynaya bakınca görmedim

                                   hiçbir zaman

Çiğ olan hiçbir şeyi

Hüzünlü hasretler vardı

Ayaksız, başsız insanlar

Bilmem nereden gelip nereye giderlerdi

Bilmem ne yer ne içerlerdi

Bilmem nerelerde gezer

Ölünce toprağa nerede girerlerdi…

Biliyorum, hüznüm okşanmak istiyor

Susuz. Evet, bir yudum da aşk şarabı

Dayanma gücü de bitti belli ki

Dünyanın hakikatine, açığına, gizlisine…

Sarhoşluk istiyor, hiç olmadığı kadar

Belki de kim bilir bir sevdanın kollarında             

                        Bir uyumak, bir daha uyanmamak…