Bugün yine, yeniden, diyerek başlasam da

Atamadım gönlümden zehirleyen tatları

Kolay değildir her gün, kaybolmak bu sarmalda

Hani hep vururlardı acı çeken atları

 

Gönlümün rotasını çizdim altın kâğıda

Bindiğim her bineğin tutuştu kanatları

Bir zerre tat aradım, avuçlarla ağıda

Hani hep vururlardı acı çeken atları

 

Ömrüm varmış demek ki ben hala yaşıyorum

Çok seyrettim dünyada, Kerem’i, Ferhatları

Hüznünü sarmalayan bir yürek taşıyorum

Hani hep vururlardı acı çeken atları…

  

GECENİN BİR SAATİ

 

Zamanım kalmadı bak, bekleyemem yarını

Sahiline gelirken bitmiyor birkaç kulaç

Söylenecek sözüm var, gönül kapılarını

Yorgunum, çaresizim, daha tıklatmadan aç.

 

Ben öfkeden ağlarsam, sen düşersin gözümden

Çok şey sanma kendini, sen sevdiğim kadarsın

Temel benim, sütun ben, boy ölçüşme sevgimle

Bir gün seni sevmekten vazgeçersem anlarsın

 

Aşka, akla ve söze, sordum kimin kızıyım

Sen görmedin oralarda, yine en çok ben vardım

Senin göz bebeğinde, asılırken her sefer

Zor gelirdi kaçarken kendimi yakalardım.