Ayten DURMUŞ
Ateş almaz çıralardan
Şifa bulmaz yaralardan
Yollarımı tutma artık
Gidesim var buralardan!
Anlar idim ben her dilden
Diken battı cümle gülden
Usandım her türlü halden
Gidesim var buralardan!
Çok daraldım, çok bunaldım
Soluğumu derin aldım
Yar başında yolsuz kaldım
Gidesim var buralardan!
Sordum kendime: ‘Ben neyim?’
Cevap verdim: Ne bileyim?
İsteğimi söyleyeyim
Gidesim var buralardan!
Rüzgârları nazlı esen
Gönül kırıp incitmeyen
Bir yer olsa değer bilen
Gidesim var buralardan!
Dedin: ‘İşte kızın, oğlun
Niçin eli sarsın kolun?’
Bittiğini gördüm yolun
Gidesim var buralardan!
Beni köprü sayıp geçin
Parçalandı sağlam perçin
Çay içecek bir dost için
Gidesim var buralardan!
Hasat emeğime değmez
Gönlüm buna boyun eğmez
‘Kal!’ desem beni dinlemez
Gidesim var buralardan!
Kuruduysa akan dere
Ben de bilmiyorum nere
Vefa bilen denizlere
Gidesim var buralardan!
Konuşmadan anlayana
Ben ağlarken ağlayana
Aşk ırmağı çağlayana
Gidesim var buralardan
Sakın deme: ‘Gitme, dur, kal!
Yaşadığın her şey masal!’
Sonu olsa dört kollu sal
Gidesim var buralardan!
